|
Po raz kolejny twórcy z powiatu bieszczadzkiego zaprezentowali swoje prace na wystawie „Tworzymy w samotności wystawiamy wspólnie”. Tegoroczna edycja zgromadziła prace osiemnastu twórców, wśród których po raz pierwszy w bibliotece wystawiali: Agata Jasińska, Agnieszka Kumuda, Konrad Lepak, Hanna Myślińska i Ewelina Skiba. Wernisaż otworzyła Anna Metyk, dyr. Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Ustrzykach Dolnych, a wcześniej w jego atmosferę wprowadziła zebranych prezentacja piękna bieszczadzkiej przyrody w postaci slajdów, autorstwa Żanny Zacharjasiewicz, z podkładem piosenki zespołu Stare Dobre Małżeństwo „Bieszczadzkie anioły”, oraz teledysk jej siostry Żanety do piosenki Mademoiselle Karen „Kochany, kochany”. Po raz pierwszy wystawa została uporządkowana i przygotowana według pewnej koncepcji, opracowanej przez Barbarę Wójcik z Czytelni dla dzieci. Jak sama zaznaczyła podczas otwarcia wystawy, w teorii literatury istnieje pojęcie - wprowadzone przez wielkiego rosyjskiego teoretyka literatury Michaiła Bachtina - dialogiczności dzieł. - Oznacza ono, iż żadne dzieło nie istnieje w izolacji, ale zawsze odnosi się do utworów wcześniejszych. Pojęcie to można rozciągnąć na wszelkie przejawy twórczości człowieka; tak więc gromadzenie dzieł różnych artystów w obrębie jednej, zamkniętej przestrzeni automatycznie wprowadza je w sytuację dialogu. Budowanie wystawy polega zatem nie tylko na pozyskaniu odpowiedniej ilości dzieł, ale przede wszystkim na takim ich ustawieniu, aby wydobyć z nich jak najwięcej znaczeń oddziałujących na widza. Te przesłanki stały się podstawą do skonstruowania obecnej wystawy. Przestrzeń sali wystawowej została umownie podzielona na dwa zasadnicze obszary: zewnętrzny - odnoszący się do sfery profanum, sfery stworzenia, czyli człowieka i jego otoczenia - oraz wewnętrzny odnoszący się do sfery sacrum. W tej drugiej strefie, wydzielonej dokładnie na przecięciu osi symetrii pomieszczenia, umieszczona została symboliczna góra (którą można kojarzyć z wszelkimi poświęconymi Bogu górami - biblijnymi szczytami Synaj i Tabor, uświęconą modlitwą mnichów grecką górą Athos lub znacznie mniejszą rozmiarami Górą Krzyży na Grabarce), na której wyeksponowano ikony napisane przez Małgorzatę Zacharjasiewicz i Marzenę Zając. Strefę zewnętrzną można oglądać na kilka sposobów. Można ją obejść zgodnie z ruchem wskazówek zegara, oglądając dzieła uszeregowane symbolicznie według biegu życia (od młodości po starość) oraz biegu pór roku; można też oglądać dzieła na zasadzie opozycji:
Symboliczną klamrą, spinającą wszystkie opozycje, jest postać samotnego wędrowca wyrzeźbiona przez Wacława Szczepańskiego, pojawiająca się (sześciokrotnie) przy kolejnych grupach obrazów tworzących zewnętrzną część ekspozycji - powiedziała podczas otwarcia wernisażu Barbara Wójcik.
Wystawę, która będzie czynna do 30.11.br., można obejrzeć od poniedziałku do piątku, w godzinach 10-17. ZAPRASZAMY!
|
